Brama miejska o nazwie Porta Romana znajduje się na dole Corso Porta Romana, w Piazzale Medaglie d'Oro. Łuk został zainspirowany przez rzymskie łuki cesarskie i zbudowany z okazji przybycia Marii Margherity z Austrii w Mediolanie, która przebywała w mieście przez dwa miesiące od 30 listopada 1598 r. Była w drodze do Madrytu, aby poślubić Filipa III z Hiszpanii następca tronu. Z tej okazji rada obywatelska nadzorowała budowę łuku triumfalnego w Piazzale Medaglie d'Oro, według projektu architekta Martino Bassi.
Po prawej stronie bramy znajduje się niewielka część hiszpańskich murów miejskich, których budowa rozpoczęła się w 1545 roku. Mury otaczały miasto, a różne bramy były także posterunkami celnymi.
Warto zastanowić się nad innymi aspektami, aby uzyskać wyobrażenie o tożsamości miasta w przeszłości.
Na przykład były tam wspaniałe prywatne ogrody, starannie ukryte przed publicznym spojrzeniem, i inne takie klejnoty, które nadal są zazdrośnie chronione. Przykładem są starożytne mury miejskie. Musisz użyć swojej wyobraźni, ponieważ dziś nowoczesność wzięła górę. Jednak szczątki nadal są po to, aby przypomnieć nam historię miasta.
Pierwsze mury miejskie znane były jako „mury republikańskie” (220 B. C.).
Od tego czasu miasto się rozrastało, a mury miejskie były sukcesywnie odbudowywane: starożytne rzymskie, średniowieczne i tak dalej.
Po atakach Fryderyka Barbarossy na miasto około 1162 r. ulepszono fortyfikacje, aby zapewnić miastu większą ochronę. W tym okresie wybudowano sześć bram: Porta Nova, Porta Orientale, Porta Romana, Porta Ticinese, Porta Jovia i Porta Vercellese (w 1796 r. Liczba bram wzrosła do jedenastu). Ślady różnych murów miejskich można jeszcze dziś zobaczyć.
Inne fragmenty murów hiszpańskich (które częściowo tworzą zewnętrzne ściany nowych budynków) zaczynają się na Piazzale Medaglie d'Oro, kontynuuj wzdłuż lewej strony Viale Filippetti, następnie do Viale Beatrice d’Este. Inny bastion, obecnie chroniony przez balustrady, znajduje się między Viale Montenero i Viale Caldara, gdzie spotyka Viale Regina Margherita.
Istnieje wiele lokalnych pieśni ludowych o dzielnicy Porta Romana, która generowała różnego rodzaju historie i legendy.
Piazzale Medaglie d'Oro, gdzie niegdyś znajdowały się łaźnie termalne w Mediolanie, były również miejscem specjalnego przystanku tramwajowego w latach 30. XX wieku. Ten konkretny tramwaj został pomalowany na czarno i udał się na cmentarz Musocco, zapewniając usługi pogrzebowe dla mniej zamożnych obywateli.