Południowa brama wjazdowa do miasta, łuk Ticinese został zbudowany dla upamiętnienia zwycięstwa Napoleona Bonaparte w Marengo. Obecnie uważany jest za jeden z najważniejszych przykładów neoklasycyzmu w Mediolanie. Wcześniej znany jako „Porta Cicca”, dzieło architekta Luigiego Cagnoli (ur. 1762 Mediolan, zm. 1833 Inverigo) stoi w centrum Piazzale XXIV Maggio. Monumentalna „Porta” otoczona jest kilkoma miejskimi elementami, które do dziś są istotnymi częściami Mediolanu, takimi jak Bazylika San Lorenzo (Bazylika św. Wawrzyńca) z kolumnadą, Bazyliką Sant'Eustorgio (Bazylika św. Eustorgius), Corso San Gottardo i Corso di Porta Ticinese, dok i ostatnia odkryta część pierścienia kanałów, która otaczała Mediolan aż do wczesnych dekad XX wieku. Porta Ticinese pozostaje ważnym miejscem dla dwóch wydarzeń, które przypominają tradycje religijne Mediolanu: procesja mędrców z okazji Objawienia Pańskiego (6 stycznia) i wejście nowego arcybiskupa do Mediolanu, kiedy przyjeżdża, aby przejąć diecezję ambrozjańską . Porta Ticinese była znana jako Porta Cicca, nazwa, która sięga czasów hiszpańskiej dominacji. Ta brama miejska, będąca najmniejszą bramą w Mediolanie, została ochrzczona „Chica” lub dosłownie „mała dziewczynka”. W czasach rzymskich nazywano „via Carraria” lub „Porta Marzia” obecnością świątyni poświęconej bogu Marsowi.
Od 1800 do 1814 roku, podczas francuskiej dominacji, był znany jako „Porta Marengo” („Porta Marenca” w dialekcie), aby uczcić zwycięstwo Napoleona pod Marengo 14 czerwca 1800 roku.
Od pewnego czasu, Corso San Gottardo został nazwany „Borg fi formaggiatt” (wieś producentów serów), ze względu na obecność wielu mleczarni w okolicy.