Galfa Building lub Galfa Tower (Torre Galfa po włosku) to wieżowiec w Mediolanie we Włoszech, położony w dzielnicy Centro Direzionale di Milano, na północ od centrum miasta. Został zaprojektowany przez architekta Melchiorre Bega w 1956 roku i ukończony w 1959 roku. Nazwa „Galfa” to portmanteau pochodzące od nazw dwóch ulic, na których wieża ma fasady, Via Galvani i Via Fara. Budynek ma wysokość 102 mi 31 pięter, ma 2 kolejne kondygnacje podziemne i kwalifikuje się jako jedenasty najwyższy wieżowiec w Mediolanie.
Ogólny projekt wieży opiera się głównie na architekturze stylu międzynarodowego. Budynek jest prostokątny, z dwoma najniższymi piętrami większymi niż główny korpus. Główna konstrukcja ze zbrojonego betonu jest prawie całkowicie ukryta przez ściany osłonowe ze szkła i aluminium.
Wieża została pierwotnie zbudowana dla firmy Sarom; w połowie lat 70. został sprzedany przez Sarom bankowi Popolare di Milano, a następnie służył jako centrum usługowe i siedziba banku. W 2006 roku Popolare sprzedał budynek za 48 milionów euro grupie Fondiaria Sai.
5 maja 2012 r. budynek został zajęty przez grupę ludzi, która miała stworzyć przestrzeń dla artystów; Projekt nosił nazwę Makau. Budynek został oczyszczony przez władze dziesięć dni później; zresztą projekt Makau pozostał, a major Mediolanu Giuliano Pisapia obiecał, że zapewni mu kolejne miejsce.
Grupa Unipol, która nabyła Fondiaria-Sai w 2012 r., właśnie przejęła budynek, rozpoczęła wraz z Radą Mediolanu badanie dotyczące projektu przekwalifikowania i waloryzacji wieży i jej okolic w celu rozpoczęcie pracy w 2014 roku.