Położony w Piazza del Duomo obok Palazzo Reale, Arengario pochodzi z lat 30. XX wieku. Budynek został wybudowany w latach 1939–1956, po rozbiórce rozbudowy Palazzo Reale „Manica Lunga” (długie ramię), z projektu zaprojektowanego przez architektów Portaluppi, Muzio, Magistretti i Griffini. Dwa piętra zostały podzielone poziomo na serie loggii i pokryte płytami z marmuru z Candoglia. Fasada pawilonu jest otwarta na pierwszym i drugim poziomie z podwójną serią podwyższonych półkolistych łuków. Podłogi te leżą nad poziomem gruntu, który otwierają również duże prostokątne portyki i zdobione płaskorzeźbą autorstwa rzeźbiarza Arturo Martini. W latach 2007-2010 Arengario przechodziło remont i restrukturyzację, a obecnie stało się Museo del Novecento (Muzeum Sztuki XX wieku). Muzeum reprezentuje jedną z najważniejszych kulturalnych lokalizacji Europy: przestrzeń wystawiennicza obejmująca ponad 4 000 metrów kwadratowych Palazzo Arengario wraz z częścią Pałacu Królewskiego została całkowicie odnowiona i oferuje imponujący wyświetlacz z ponad czterystu dzieła sztuki XX wieku. Muzeum jest otwarte dla publiczności od 6 grudnia 2010 roku.