Zbudowany przez architekta Luigiego Canonicę i zainaugurowany w 1803 roku, ten teatr gościł różnego rodzaju występy i wszystkie wspaniałe divi tamtych czasów, od Paganiniego i Makaronu po Malibran. Tutaj, w 1893 roku, Carlo Bertolazzi's El nost Milan miał swój pierwszy występ. Po różnych perypetiach Carcano został zamknięty w 1946 r. I ponownie otwarty w 1948 r., Ale teatr prozy na żywo powrócił tam dopiero w 1965 r. Odnowiony na początku lat 80. XX wieku, jego dyrektor od 1997 r. Był Giulio Bosetti. Dziś jest to teatr poświęcony głównie repertuarowi klasycznemu, z kilkoma najazdami współczesności (Szekspir, Goldoni, Pirandello, De Filippo, Beckett, Fo itd.), Wykonywany przez znane nazwiska włoskiego teatru (Albertazzi, Lavia, Foà , Paolo Poli, Pagliai-Gassman, Proclemer, Guerritore, Falk, Lella Costa); teatr jest także gospodarzem spektakli tanecznych i operetkowych oraz różnych inicjatyw kulturalnych. Sala, z orkiestrą i balkonem, jest duża, z 900 miejscami siedzącymi, wszystkie z dobrą widocznością.