Stadio Meazza San Siro (stadion San Siro) został zbudowany w 1925 r., Na prośbę ówczesnego prezesa AC Milan, Piero Pirelli, w mediolańskiej dzielnicy o tej samej nazwie. Konstrukcja, zaprojektowana przez architektów Ulisse Stacchini i Alberto Cugini, została otwarta w 1926 r.
Struktura pozostała własnością AC Milan, dopóki nie została zakupiona przez gminę Mediolan pod koniec II wojny światowej, stając się tym samym oficjalny obiekt dla Inter.
W ciągu swojej historii stadion był wielokrotnie przebudowywany. W 1934 r. Cztery stojaki liniowe zostały połączone przez dodanie czterech krzywych, aw 1947 r. Burmistrz Antonio Greppi zobaczył, że pojemność została zwiększona do 150 tys. Widzów, później zredukowanych do 100 tys., Z czego 70 tys. 25 kwietnia 1956 roku „nowy stadion” zadebiutował w meczu pomiędzy Włochami i Brazylią (3 do 0).
W 1980 roku stadion został nazwany na cześć Giuseppe Meazza, wielkiego mediolańskiego zawodnika piłki nożnej, który grał dla obu drużyn Inter - gdzie zadebiutował w wieku 17 lat - i AC Milan.
18 lat później, z okazji mistrzostw świata w 1990 r., na które San Siro został wybrany na gospodarza meczu otwarcia, architekci Ragazzi i Hoffner zaprojektowali konstrukcję trzeciego niezależnego pierścienia, wspartego na 11 ogromnych cylindrycznych wieżach, jak również nowy system oświetlenia i system ogrzewania powierzchni traw. Wtedy to stadion Meazza nabrał obecnego wyglądu.
Dziś „La Scala of football” zawsze oferuje inny pokaz, z meczami mistrzostw i międzynarodową piłką nożną i wieloma innymi. Jest wielu włoskich i międzynarodowych artystów, którzy wybrali San Siro jako miejsce koncertów.